domingo, 24 de junio de 2007

Gatos callejeros

Los gatos son realmente bellos y gracias a mi amigo Raúl, que está pasando una temporada en Israel y que me cedió las tres primeras fotos, sacadas en Jaffa, decidí dedicarles este reportaje que seguro no será el último.

En la primera se puede ver a una mujer dando de comer a unos cuantos gatos callejeros y en las siguientes a dos de esos gatos con el Mediterráneo al fondo.

Me alegraron estas fotos pues gracias a ellas pude comprobar que en todas partes hay gente que se preocupa por los animales abandonados, lo que hace que me reconcilie un poco con el ser humano, pero la alegría no me duró mucho, pues cuando hoy fui a fotografiar a un grupo de gatos abandonados que otra buena mujer alimenta no muy lejos de mi casa, me enteré que hace días desaparecieron misteriosamente, como suelen hacerlo los gatos callejeros y no por su propia voluntad, si no porque algún “caritativo humano” decide quitarlos de en medio. Sólo quedó esta preciosa gata que muestro en las fotos siguientes. En la primera se puede notar el temor que siente al ver acercarse a una desconocida, mientras que en la segunda se muestra mas tranquila porque ya comprendió que no le voy a hacer ningún daño.

Desde aquí me gustaría hacer un llamamiento para que las personas que quieran tener en casa una mascota gatuna, no la adquieran en una tienda de animales (triste es que exista este comercio), que adopten a estos animalinos abandonados que necesitan un hogar. Predico con el ejemplo, aquí tenéis mi última adquisición: Cundo. Recogido de la calle cuando apenas si tenía un mes y con una cadera rota. Hoy es un gatín feliz que creo saldrá adelante, o al menos eso espero.

Por favor, un respeto por la naturaleza y sus criaturas y no olvidéis que se empieza por matar a los animales que nos molestan y se termina por hacer lo mismo con los seres humanos.

domingo, 17 de junio de 2007

Petirrojo

La naturaleza posee una gran colección de aves, todas ellas hermosas, a las que no siempre prestamos atención. Bien es verdad que son huidizas, lo que impide que podamos contemplarlas con detenimiento. No les falta razón a las aves para salir pitando al menor movimiento extraño pues están en el punto de mira de los depredadores, a los que de alguna manera se les puede disculpar ya que los cazan para su subsistencia, pero también son el objetivo de algunos humanos gamberros que inexplicablemente encuentran una gran diversión en matarlas y destruir sus nidos.
Hoy veremos al petirrojo, o raitán como se le conoce en Asturias. No son fotos excelentes pero todo aquel que haya intentado hacerle una foto a cualquier ave sabrá lo difícil que resulta pues a pesar de acercarse a ellas sigilosamente parece que están esperando a que enfoques la cámara para dejar que fotografíes el sitio en donde estaban posadas.


A veces se esconden entre la maraña de ramas del primer árbol que pillen a mano

pero armándose de paciencia en ocasiones se logra una foto, eso si, sin acercarse demasiado

al ver estas fotos recordé una canción infantil dedicada al raitán y que dice así:

Na pica un nocéu
un páxaru ta
cancia, cancia, cancia
¿qué páxaru será?

Tábamos tolos neños
oyéndolu canciar
cuandu dixo Xuacu:
paezme que ye un raitán.

Na pica un nocéu
un páxaru ta
cancia, cancia, cancia
¡qué bien cancia’l raitán!

y el raitán ya nos despide posado tranquilamente entre las flores de un manzano.

NOTA:

No creo que la traducción de la canción infantil represente ningún problema, así que sólo pondré la traducción de algunas palabras:

Na pica = en lo alto
nocéu = nogal
páxaru = pájaro
canciar = cantar
paezme = me parece

sábado, 9 de junio de 2007

Árboles en flor

Se pasa a veces al lado de árboles en flor que nos llaman la atención por su belleza, pero no siempre nos acercamos lo suficiente para ver con detalle las flores que lo adornan. Hoy lo haremos con estos dos árboles.



lunes, 4 de junio de 2007

Ejemplo

Un pequeño ejemplo puede ser este. Cruzamos por un jardín y "vemos" un conjunto de pequeños rosales como los de la foto siguiente:

si no nos paramos y les prestamos atención, nos perderíamos esto:





¿Merece la pena pararse unos minutos?

Presentación

Quiero dedicar este blog a la maravillosa naturaleza a la que muchas veces miramos, pero a la que rara vez le prestamos atención. Solemos pasar la vista por encima de lo que nos rodea, sean plantas o animales, pero muy pocas veces nos detenemos para poder gozar de la belleza que nos ofrecen.

Mi habilidad con la cámara fotográfica no es grande, pero así y todo intentaré mostraros las que considere mejores fotos, aquellas que puedan atrapar lo suficiente como para que cuando salgáis a la calle, al parque, al mar o a la montaña toméis conciencia de que lo que os rodea, si le prestáis atención, puede ser algo maravilloso, una verdadera obra de arte de la naturaleza.

Bienvenidos a mi casa


Abedugu